Το 56% των εσόδων προέρχεται από ομαδικά συμβόλαια και 44% από κλάδους γενικών ασφαλίσεων
Στη στρατηγική στόχευση της Comergon σε εταιρικούς λογαριασμούς, τη διεθνή δραστηριοποίησή της και τις σχέσεις που έχουν δομηθεί σε βάθος χρόνου με brokers του εξωτερικού αναφέρεται ο Γιώργος Ζαφειρίου, Partner & CEO της Comergon SA σε συνέντευξή του στο «am». Αναλύει τις διαφορές μεταξύ εγχώριων και αλλοδαπών αγορών και εξηγεί γιατί η ιδιωτική ασφάλιση δεν μπορεί να καλύψει την πανδημία.
Συνέντευξη στη Βίκυ Γερασίμου
Αναδημοσίευση από www.insurancedaily.gr
Ποια είναι τα οικονομικά αποτελέσματα της Comergon για το 2019;
H Comergon έκλεισε το 2019 με ενοποιημένο κύκλο εργασιών 927.000 ευρώ, εκ των οποίων το 8% προέρχεται από την δραστηριοποίησή μας στην Κύπρο. Η Εταιρεία εστιάζει μόνο σε corporate λογαριασμούς, με ελάχιστες εξαιρέσεις επί personal lines, και στο πλαίσιο αυτό εξυπηρετεί όλο το φάσμα των ασφαλιστικών αναγκών τους ανεξαρτήτως κλάδου. Έχει ίσως ενδιαφέρον να αναφέρω ότι επειδή οι πελάτες μας είναι εταιρείες, των οποίων τα οχήματα είναι φορολογικά συμφέρον να «αποκτώνται» μέσω μακροχρόνιας μίσθωσης όπου η ασφάλιση συμπεριλαμβάνεται από τον πάροχο, οι ασφαλίσεις οχημάτων στο χαρτοφυλάκιό μας αποτυπώνονται με ένα εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό, μόλις 1%. Επίσης, το 56% των εσόδων μας προκύπτει από ομαδικές ασφαλίσεις ζωής, υγείας, συνταξιοδότησης και το υπόλοιπο αφορά γενικούς κλάδους.
Έχει εξωστρεφή προσανατολισμό η Εταιρεία;
Περίπου το 52% των εσόδων μας προέρχονται από πολυεθνικούς λογαριασμούς. Λόγω των μακροχρόνιων και ισχυρών δεσμών που έχουμε δημιουργήσει επί 25 έτη με brokers του εξωτερικού, χειριζόμαστε μαζί τους λογαριασμούς πολυεθνικών επιχειρήσεων. Οι συνεργασίες αυτές έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο να αντιλαμβανόμαστε τις διαφορές στις ασφαλιστικές πρακτικές κάθε αγοράς και το πώς σκέφτονται εν προκειμένω οι εταιρείες για τα ασφαλιστικά τους θέματα ανάλογα με τη χώρα καταγωγής τους. Είναι λάθος να θεωρήσει κανείς ότι η ασφάλιση λόγου χάρη Περιουσίας νοείται, είτε στο σχεδιασμό είτε στην εφαρμογή, με τον ίδιο τρόπο στη Γερμανία, την Ελλάδα, την Αμερική και την Αγγλία (αν και οι βασικές αρχές δεν διαφοροποιούνται). Μέσα από τη διαδικασία αυτή έχουμε βελτιώσει και το know-how μας, έχοντας πληροφόρηση των εξελίξεων από όλες τις σημαντικές αγορές.
Σε τι διαφοροποιείται η εγχώρια αγορά με αυτή του εξωτερικού;
Οι αγορές στο εξωτερικό είναι αρκετά πιο προοδευμένες, με πολύ ευκολότερη δυνατότητα αποδοχής και μεγάλα όρια σε πολύπλοκα αιτήματα για κλάδους όπως η αστική ευθύνη επαγγελματιών πολύ περισσότερων αντικειμένων, η γενική εμπορική αστική ευθύνη (σε αντιδιαστολή με την αστική ευθύνη λειτουργίας χώρου), το D&O, η ασφάλιση περιουσίας σε βάση λεκτικού ΚΠΚ, οι ταξιδιωτικές ασφαλίσεις κ.ά. Σε επίπεδο local capacity, του κινδύνου δηλαδή που μπορεί να αναλάβει η ελληνική αγορά πριν ξεκινήσει να στρέφεται σε fac αντασφαλίσεις, θα λέγαμε ότι είναι λίγοι οι λογαριασμοί που χρειάζονται υποστήριξη από το εξωτερικό. Η ελληνική αγορά ως επί το πλείστον μπορεί να παραθέσει τα όρια που ζητούνται στην Ελλάδα. Πρέπει ωστόσο να καταστήσουμε σαφές ότι οι περιπτώσεις που οι μεσίτες αναζητούν να καλύψουν ευρύτερους ή υψηλότερους κινδύνους είναι λίγες συγκριτικά. Γνωρίζουμε ότι δεν θα βρούμε όλες τις λύσεις που χρειαζόμαστε στην Ελλάδα αλλά θα πρέπει να στραφούμε και στο εξωτερικό. Για αυτό και είναι άδικο να πει κανείς ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα υστερούν. Εκτιμώ ότι θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν σε κάποιο βαθμό αν υπήρχε ο απαιτούμενος όγκος εργασιών στις ειδικές αυτές περιπτώσεις.
Η πανδημική κρίση έχει αναδείξει ζητήματα στα οποία η ασφαλιστική αγορά πρέπει να επανεξετάσει τον προσανατολισμό της;
Στην Ελληνική ασφαλιστική αγορά η ρητή κάλυψη της απώλειας εσόδων/κερδών λόγω πανδημίας δεν υπάρχει. Υφίστανται βέβαια σε ειδικές περιπτώσεις κάποια μικρά όρια υπο-καλύψεων που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι εννοούν κάτι τέτοιο αλλά σαν κάλυψη διακοπής εργασιών δεν υπάρχει. Επίσης στα περισσότερα συμβόλαια δεν εξαιρείται η πανδημία αλλά δεν προκύπτει δυνατότητα αποζημίωσης κιόλας, καθώς ακόμα και στα κατά παντός κινδύνου συμβόλαια που υπάρχει επέκταση για την απώλεια κερδών αυτή παρέχεται ως συνεπακόλουθο υλικής ζημιάς. Η πανδημία όμως, ακόμα και αν εκληφθεί ως ξεχωριστός καλυπτόμενος κίνδυνος, όπως αντιλαμβάνεστε δεν προκάλεσε σε κανέναν υλική ζημιά. Άρα, δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί η απώλεια κερδών εξαιτίας της. Ακόμα και στο εξωτερικό, σε όσα wordings εντοπίσθηκε δυνατότητα αποζημίωσης είναι μάλλον επειδή υπήρξε αστοχία πρόβλεψης στο να εξαιρεθεί η περίπτωση. Να σημειώσω όμως –ως εξαίρεση του κανόνα– ότι σε κάποιες αγορές υπάρχουν standalone συμβόλαια ασφάλισης διακοπής εργασιών και εξ όσων έχω ενημερωθεί πολλά από αυτά δεν είχαν προϋπόθεση υλικής ζημίας ούτε εξαίρεση πανδημίας αλλά αφορούν κυρίως σε μικρούς κινδύνους. Η πανδημία δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί από την ασφαλιστική αγορά και θα εξηγήσω πολύ απλά το γιατί.
Τα ίδια κεφάλαια και οι αντασφαλιστικές δυνατότητες των ασφαλιστικών εταιρειών είναι ένα πολύ μικρό μέρος του ΑΕΠ κάθε χώρας, και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε ότι όταν οι ίδιες οι κυβερνήσεις ασθμαίνουν και αναζητούν σε σημείο απόγνωσης τρόπους για την επανεκκίνηση της οικονομίας, μετά από μόλις 1,5 μήνα lockdown, επί ανάγκης πολλών δεκάδων δισ. ευρώ, πώς είναι εφικτό η ασφαλιστική βιομηχανία να αποζημιώσει; Ειδικά δε όταν αυτή ποτέ δεν τιμολόγησε, εισέπραξε και αποθεματοποίησε ασφάλιστρα για το σκοπό αυτό. Μία ενδεχόμενη αναλογιστική μελέτη λοιπόν θεωρώ ότι θα καταλήξει στο ότι για να καλυφθεί ο κίνδυνος αυτός θα πρέπει και να είναι υποχρεωτική μία τέτοια ασφάλιση για όλες τις επιχειρήσεις και θα είναι εξαιρετικά υψηλό το ασφάλιστρο. Που είναι ένας ανεφάρμοστος συνδυασμός. Εν τέλει λοιπόν, αφού αναλύσουμε και συζητήσουμε πολύ το θέμα, θα καταλήξουμε μάλλον στο ότι τόσο γιγαντιαία γεγονότα μπορούν να αντιμετωπίζονται μόνο από την εκάστοτε Πολιτεία (ή με υβριδικά σχήματα με μεγάλη συμμετοχή της Πολιτείας).
Ασφαλίζουν οι επιχειρηματίες τον κίνδυνο ακύρωσης ή αναβολής εκδηλώσεων;
Σε σχέση με τον αριθμό των εκδηλώσεων που διοργανώνονται στην Ελλάδα τα συμβόλαια ασφάλισης είναι πολύ λίγα. Εμείς σαν εταιρεία έχουμε εδώ και 20 χρόνια συνεργασία με εξειδικευμένη εταιρεία στο χώρο της ασφάλισης εκδηλώσεων και παραγωγής ταινιών, θεατρικών παραστάσεων κ.ο.κ. Οι λύσεις στην Ελλάδα είναι λίγες και όχι τόσο ευρείες όσο θα θέλαμε. Εμείς λόγω της συνεργασίας που προανέφερα έχουμε μεγάλα όρια και πρόσβαση σε «εξωτικές» καλύψεις για ακυρώσεις εκδηλώσεων λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών, μη εμφάνισης του καλλιτέχνη κ.ά. Πριν μερικά χρόνια πληρώσαμε μάλιστα για ένα μεγάλο Έλληνα καλλιτέχνη εξαψήφια αποζημίωση για τη συναυλία του που ακυρώθηκε λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων.
Η τεχνολογία επιφέρει αλλαγές στα διαμεσολαβητικά γραφεία και στην επικοινωνία με τον πελάτη;
Σαφώς. Την τελευταία δεκαετία η τεχνολογία μάς έχει αλλάξει πολύ. Και θα εστιάσω στο πιο απλό, που όμως είναι στο DNA κάθε Μεσίτη Ασφαλίσεων ως συμβούλου του πελάτη του. Μέχρι και το 2000 όλες οι συζητήσεις με πελάτες γίνονταν προφορικά, άντε να υπήρχαν και κάποιες περιλήψεις στα fax. Ήταν αδύνατο να έχεις έγγραφη απόδειξη όλων των πληροφοριών και των στοιχείων που είχαν συζητηθεί και συμφωνηθεί. Με την τεχνολογία έχουμε πλέον την ευθύνη της έγγραφης συμβουλευτικής μας, την επιβεβαίωση της επικοινωνίας με τον πελάτη και την απόδειξη όλων όσων έχουν λεχθεί. Και αυτά είναι σε επίπεδο διαχειριστικό γιατί υπάρχει και η άλλη πτυχή της αξιοποίησης της τεχνολογίας στην εξυπηρέτηση, την αποζημίωση κ.λπ.
